ΘΑΝΟΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ, ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΠΟ ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΦΩΣ, εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ, 2021

Με φόντο την Ελληνική Επανάσταση του 1821 εκτυλίσσεται μια καταπληκτική περιπέτεια μέσα στη φλόγα του απελευθερωτικού αγώνα και στη φωτιά του έρωτα.

1821. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία συγκλονίζεται από την Επανάσταση των Ελλήνων, που έπειτα από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς πασχίζουν να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό. Την ίδια εποχή, στην Κωνσταντινούπολη, στην Αγγλική Πρεσβεία, ο φιλέλληνας γιατρός Μπέντζαμιν Μπλακ έχει μια σημαντική αποστολή που του έχει αναθέσει ο λόρδος Έλγιν από το Λονδίνο· να ανακαλύψει το χαμένο άγαλμα μιας όμορφης Αφροδίτης. Αυτή έχει γίνει έμμονη ιδέα στον γιατρό, μια και από καιρό τον επισκεπτόταν στα όνειρά του.
Καθώς τα χρόνια περνούν, θα περιπλανηθεί στους σκοτεινούς διαδρόμους της αγγλικής κατασκοπίας. Όταν ανακαλύψει ότι ήταν πιόνι των πολιτικών δολοπλοκιών, θα φύγει για την Ελλάδα. Στη διάρκεια της έρευνάς του θα ταξιδέψει στις Κυκλάδες, στη Μάνη, στην Αθήνα, στην Αίγινα και στο Ναύπλιο. Ο Τούρκος στρατηγός Κιουταχής, ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης, ο Γκούρας, οι Μαυρομιχαλαίοι, ο Ιωάννης Καποδίστριας και πολλοί άλλοι θα βρεθούν στον δρόμο του γιατρού. Μάλιστα ο ίδιος θα μπλεχτεί στη δίνη του πολέμου και θα κινδυνέψει θανάσιμα. Κάποια στιγμή η αναζήτησή του θα πλησιάσει στο τέλος της και ο Άγγλος θα ετοιμαστεί να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Αλλά δε γνωρίζει ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Γιατί η μοίρα θα του στήσει ένα τελευταίο εμπόδιο, το πιο ισχυρό απ’ όλα. Ο έρωτας θα εισβάλει σαν θύελλα στη ζωή του, διεκδικώντας με απίστευτη ορμή το μερίδιό του από αυτή την αναζήτηση. Ο Μπέντζαμιν Μπλακ αναπάντεχα θα συναντήσει μπροστά του μια γυναίκα από το παρελθόν. Μια μοιραία γυναίκα που θα του αλλάξει τη ζωή… για πάντα!

 

ΘΑΝΟΣ ΚΟΝΔΥΛΗΣ, 1821. ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ, εκδ. ΨΥΧΟΓΙΟΣ 2021

Μια εκπληκτική περιπέτεια μυστηρίου και δράσης, με φόντο την ένδοξη Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Μάρτιος 1821. Ο δωδεκάχρονος Αναστάσης, που κατοικεί στην τουρκοκρατούμενη Αθήνα, συναντάει8 τον φίλο του Βασίλη για νυχτερινό ψάρεμα σ’ ένα ποτάμι έξω από την πόλη. Κάποια στιγμή ακούνε πυροβολισμούς. Τρομοκρατημένοι, τρέχουν να κρυφτούν πάνω σε ένα δέντρο. Τότε ανακαλύπτουν έναν πληγωμένο Έλληνα που τον κυνηγούν Τούρκοι. Ο άντρας τούς δίνει ένα δυσνόητο μήνυμα και έπειτα λιποθυμάει. Τα δυο παιδιά αποφασίζουν να τον βοηθήσουν και τον κρύβουν σε μια σπηλιά για να περάσει τη νύχτα. Την επομένη μέρα επιστρέφουν, αλλά ο τραυματίας έχει μυστηριωδώς εξαφανιστεί.

Οι δυο φίλοι αρχίζουν τις έρευνες, προσπαθώντας να ανακαλύψουν τι έχει συμβεί. Δεν ξέρουν όμως ότι έχουν μπλέξει σε μια επικίνδυνη περιπέτεια. Αυτό θα το καταλάβουν λίγες μέρες μετά, όταν αποκρυπτογραφήσουν το μήνυμα που τους έδωσε ο παράξενος άντρας. Ακριβώς τότε θα αντιληφθούν ότι όλη η τουρκική αστυνομία τούς κυνηγάει. Άραγε οι δυο φίλοι θα καταφέρουν να ξεφύγουν και να διαφυλάξουν το μεγάλο μυστικό που κατέχουν για την Ελλάδα, η οποία είναι
έτοιμη να ξεσηκωθεί ενάντια στους Τούρκους;

 

Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Αν και επισήμως η 25^η Μαρτίου 1821 έχει επικρατήσει να θεωρείται η ημερομηνία έναρξης της ελληνικής επανάστασης, όμως τα πράγματα δεν συνέβησαν ακριβώς έτσι. Ουσιαστικά τα πρώτα επαναστατικά επεισόδια κατά των Τούρκων καταγράφονται στην Πελοπόννησο και είναι τα εξής: στις 15 Μαρτίου ξεκίνησαν οι σποραδικές επιθέσεις σε φοροεισπράκτορες, ταχυδρόμους, προύχοντες και άλλους φιλικά προσκείμενους προς τον κατακτητή. Στις 17 Μαρτίου επαναστάτες με αρχηγό τον Σωτήρη Χαραλάμπη και τους Πετμεζαίους πολιορκούσαν τους Πύργους των Καλαβρύτων που παραδόθηκαν στις 21 Μαρτίου. Στις 22 του μήνα άλλοι επαναστάτες εισέβαλλαν στην Πάτρα και την απελευθερώνουν. Στις 23 απελευθερώθηκε η Καλαμάτα από τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Παπαφλέσσα και Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Την ίδια μέρα απελευθερώθηκε η Βοστίτσα (Αίγιο) από τον Ανδρέα Λόντο. Στις 24 Μαρτίου καταλήφθηκε η Καρύταινα και απελευθερώθηκαν η Κορινθία, η Κυνουρία και η Κυπαρισσία. Επίσης στις 24 Μαρτίου οι επαναστάτες κήρυξαν την επανάσταση στη Στερεά Ελλάδα. Αυτό έγινε στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στα Σάλωνα (Άμφισσα). Την ίδια μέρα έγινε  μάχη κοντά στο χωριό Βουνάρια Πυλίας (Μεσσηνία) και οι επαναστάτες υπό τους Μαυρομιχαλαίους νίκησαν τους Τούρκους.

Αλλά ποια ήταν η τελευταία μάχη των Ελλήνων κατά των Τούρκων;

Τον Ιανουάριο του 1828 είχε αφιχθεί στο Ναύπλιο ο πρώτος Κυβερνήτης των επαναστατημένων Ελλήνων και προσπαθούσε να οργανώσει το καινούργιο κράτος. Στο μεταξύ μαινόταν ο πόλεμος Ρωσίας – Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το 1829 έδειχνε ότι οι Ρώσοι θα νικούσαν σε αυτή τη διαμάχη μιας και έφταναν κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Ο σουλτάνος έντρομος μπροστά σε μια τέτοια προοπτική απέσυρε από την επαναστατημένη Ελλάδα όλον τον στρατό του. Τα τμήματα από την Αττική και Βοιωτία υπό τον Ασλάν Μπέη πέρασαν στις 12 Σεπτεμβρίου από το στενό “Πέτρα» μεταξύ Λειβαδιάς και Θήβας. Εκεί ενέδρευε και του επιτέθηκε ο Δημήτριος Υψηλάντης. Σε αυτή τη μάχη έλαβε για πρώτη φορά μέρος τακτικός στρατός Ελλήνων μιας και από το 1828 ο κυβερνήτης της Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας, είχε ιδρύσει τον λόχο των Ευελπίδων. Οι Έλληνες παρέταξαν 2.500 άνδρες έναντι 8.000 των Τούρκων και νίκησαν. Ο Ασλάν Μπέης, για να διασώσει όσες περισσότερες δυνάμεις μπορούσε, προέβη σε συνθηκολόγηση. Σύμφωνα με αυτήν οι Τούρκοι υποχρεούνται να αποσύρουν όλες τις στρατιωτικές τους δυνάμεις από τη Στερεά Ελλάδα εκτός από την Ακρόπολη της Αθήνας και του φρουρίου Καράμπαμπα (Χαλκίδα Ευβοίας) που παραδόθηκαν στις δυνάμεις του Όθωνα, όταν έφτασε σ’ εκείνες τις περιοχές στις 14 Ιουνίου 1833. Αυτή ήταν και η καταληκτήρια μάχη της ελληνικής επανάστασης (1821-1830). Παράλληλα στις 14 Σεπτεμβρίου 1829 υπογράφτηκε η ρωσο-τουρκική συνθήκη ειρήνης στην Αδριανούπολη. Ένα δε άρθρο αυτής αναγκάζει τον σουλτάνο για πρώτη φορά να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ελλάδας.

 

 

Οι ελληνικές εφημερίδες (Τύπος) στη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης

Η ελληνική επανάσταση του 1821 έχει πολλά κρυφά σημεία που ελάχιστοι νέο-Έλληνες γνωρίζουν. Ένα από αυτά είναι το γεγονός ότι στη διάρκεια του Αγώνα, και ενώ μαίνονται οι μάχες κατά των Τούρκων, εκδίδονταν εφημερίδες στις επαναστατημένες περιοχές για την ενημέρωση του λαού. Οι πρώτες από αυτές ήταν χειρόγραφες, αλλά υπήρχαν και εκείνες που έβγαιναν από τα τυπογραφεία της εποχής. Οι χειρόγραφες ελληνικές εφημερίδες ήταν οι εξής: η Εφημερίδα του Γαλαξιδίου (με ένα φύλο, 27 Μαρτίου 1821). Επίσης η εφημερίδα Αιτωλική με φύλλα που αναπαράγονταν την περίοδο Αύγουστος-Σεπτέμβρης του 1821 στο Μεσολόγγι και η εφημερίδα Αχελώος στο Βραχώρι (Αγρίνιο) τον Φεβρουάριο του 1822. Την ίδια περίοδο τυπογραφεία υπήρχαν και στις πόλεις Καλαμάτα-Κόρινθος (1821-1822), Μεσολόγγι (1823-1826), Ψαρά (1824), Ύδρα (1824-1827), Αθήνα (1824-1826) και Ναύπλιο (1825-1827). Οι κυριότερες εφημερίδες που τυπώθηκαν αυτή την περίοδο ήταν οι εξής: η Σάλπιγξ Ελληνική στην Καλαμάτα (1-20 / 8 / 1821 με 3 φύλλα), τα Ελληνικά Χρονικά στο Μεσολόγγι (1 / 1 / 1824 – 31/12/1824 με 106 φύλλα και 3 / 1 / 1825 – 30 / 12 / 1825 και από 6- 20 / 2 / 1826 με 15 φύλλα), ο Φίλος του Νόμου στην Ύδρα (10 / 3 / 1824 – 27 / 5/ 1826 με 296 φύλλα), η Εφημερίς των Αθηνών στη Σαλαμίνα και στην Αθήνα (20 / 8 / 1824 – 30 / 10 / 1825 με 103 φύλλα και 11 / 11 / 1825 –  15 / 4 / 1826 με 37 φύλλα). Στο Ναύπλιο εκδίδονταν διάφορες εφημερίδες ακόμα και πριν την έλευση του Ιωάννη Καποδίστρια (1828). Αυτός ίδρυσε τρία τυπογραφία στο Ναύπλιο και στην Αίγινα. Όμως η σκληρή κριτική που του ασκούσαν οι εφημερίδες τον ανάγκασε να εκδώσει νόμο περί Τύπου (Απρίλιος 1831). Ανάμεσα στις εφημερίδες που εκδίδονταν στην εποχή του Καποδίστρια ή και πιο πριν καταγράφονται: η φιλοκυβερνητική «καποδιστριακή» Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος (7 / 10 / 1825 – 23 / 3 1832), η Ηώς, η Ανεξάρτητος Εφημερίδα της Ελλάδος στην Ύδρα (29 / 4 / 1827 έως τον Μάρτη του 1828 και μετά στην Αίγινα από 10 / 4 / 1828  – 18 / 3 / 1829 με 40 φύλλα) και ο Απόλλων στην Ύδρα (11 / 3 ως 30 / 9 / 1831 με 61 τεύχη). Γενικά οι εφημερίδες της επανάστασης ήταν συνήθως μονόφυλλες και σπανιότερα είχαν περισσότερες από δύο σελίδες. Επιπλέον αξίζει τον κόπο να αναφερθεί και μια γαλλική εφημερίδα με το όνομα Le Courrier d’Orient (Ο ταχυδρόμος της Ανατολής). Αυτή εκδόθηκε από τον Maxime Raybaud στην Πάτρα την περίοδο 1828-1829, όταν είχε φτάσει στον Μοριά το γαλλικό εκστρατευτικό σώμα για την εκδίωξη του Ιμπραήμ.

ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψι
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι,
ποὺ μὲ βία μετράει τὴν γῆ.

Ἀπ’ τὰ κόκκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!